Μια ιστορία καθημερινής τρέλας μας διηγείται ο φίλος μας ο Στέλιος από τα καμίνια.
Ήταν μια τετάρτη απόγευμα, δεν έχουν περάσει ούτε 2 εβδομάδες, που επέστρεφα από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς όπου πήγα να πάρω 2-3 πραγματάκια που ήταν απαραίτητα για να μαγειρέψω κάτι να φάω.
Βλέπετε σπουδάζω στον Πειραιά και μένω μόνος, το σπιτικό φαγητό είναι αλήθεια πως μου έχει λείψει μιας και περιμένω μια φορά τον μήνα τις προμήθειες που στέλνει η μητέρα μου για να μην ξεχάσω το σπιτικό φαγητό.
Έτσι επιστρέφοντας πρόσεξα πως τα φώτα της κυρίας Ευτέρπης, που μένει στο διπλανό διαμέρισμα ήταν σβηστά.
Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που το είχα προσέξει....
Η κυρία Ευτέρπη που ήταν μια ηλικιωμένη κυρία περίπου 70 ετών όπως το υπολογίζω, ήταν πολύ ήσυχος άνθρωπος, έμενε μόνη της μιας και ο σύζυγος της είχε φύγει από την ζωή εδώ και πολλά χρόνια.
Την έβλεπα κάποιες φορές που κατέβαινε μέχρι το μίνι μάρκετ η μέχρι τον φούρνο της γειτονιάς και η αλήθεια είναι πως στεναχωριόμουν που την έβλεπα έτσι να ταλαιπωρείται μεγάλη γυναίκα όπως είναι.
Έτσι κάποιες φορές για να την βοηθήσω της πρότεινα μιας και εγώ πήγαινα είτε στον φούρνο είτε στο μάρκετ αν θέλει κάτι να τις ψωνίσω.
Τα σβηστά φώτα μου κίνησαν την περιέργεια κι έτσι πήρα το θάρρος να της χτυπήσω για άλλη μια φορά την πόρτα για να δω αν είναι καλά, αλλά και για να την ρωτήσω μήπως χρειαζόταν βοήθεια.
Αφού λοιπόν χτύπησα την πόρτα βλέπω την φιγούρα της κυρίας Ευτέρπης να μου ανοίγει και με το γλυκό της χαμόγελο με καλησπερίζει, Στέλιο παιδί μου είσαι καλά ;
Μια χαρά κυρία Ευτέρπη εσείς ;
Προσπαθώ να είμαι καλά......μου λέει, ενώ ένα δάκρυ σαν να κύλησε από τα μάτια της.
Μα τι σας συμβαίνει ρώτησα.
Ξέρεις Στέλιο παιδί μου, μου λέει ψελλίζοντας, δεν κατάφερα να τα βγάλω πέρα αυτό τον μήνα με τα λιγοστά χρήματα που παίρνω από την σύνταξη μου, τι να πρωτοπληρώσω άλλωστε ;
Δεν μένουν χρήματα παιδί μου ούτε για τα βασικά.
Της κυρίας Ευτέρπης της είχαν κόψει το ρεύμα με αποτέλεσμα να κυκλοφορεί μόλις σκοτεινιάσει με κεριά !!!
Έλεος σκέφτηκα !!!
Μεγάλη γυναίκα και της έκοψαν το ρεύμα ;;
Εκνευρίστηκα αφάνταστα ο θυμός που είχα δεν μπορώ να σας τον περιγράψω...
Μην ανησυχείς κυρία Ευτέρπη της είπα θα το φροντίσω εγώ !!!
Έτσι χωρίς να το πολυσκεφτώ κατεβαίνω στο υπόγειο της πολυκατοικίας που ήταν τα ρολόγια της ΔΕΗ με σκοπό να συνδέσω το ρεύμα στην κυρία Ευτέρπη !!!
Αυτό και έκανα !!!
Σύνδεσα το ρεύμα !!!
Μα αυτό είναι ρευματοκλοπή μου είπαν κάτι φίλοι......
Σκασίλα μου τους είπα, είναι απάνθρωπο για έναν ηλικιωμένο άνθρωπο να μένει μόνος του στα σκοτάδια !!!
Περιμένουμε να δημοσιεύσουμε και την δική σου
ιστορία....μην ξεχνάς η γνώμη σου έχει αξία !!!
